MAGIE IN TEKENINGEN

De naam Magie van tekeningen is ontstaan aan de hand van een tekening van mijn dochter Julie. Een tekening die mij zo heeft verwonderd en tegelijkertijd de vraag bij mij opriep; zouden meerdere kinderen dit hebben? En wat blijkt niet alleen kinderen hebben dit maar ook volwassenen tekenen met een boodschap. Ik kan het het beste omschrijven als de onzichtbare laag die zichtbaar wordt wanneer je vanuit je gevoel durft te kijken naar een tekening. Het is die laag in een tekening die je vaak niet een twee drie direct kan verklaren maar die wel degelijk zichtbaar is als je je ervoor openstelt en waar bij je intuïtie spreekt; de magische laag in een tekening. Bij een tekening lezing gebruik ik naast de theorie altijd mijn intuïtie.  

HOE TE WERK

Wanneer ik een tekening lees dan verplaats ik me als het ware in de tekening. Wat zie ik letterlijk en wat voor gevoel krijg ik in de tekening? Wat zijn de kleine details in een tekening die naar voren mogen komen. Omdat ik naast de theorie vanuit mijn gevoel werk neem ik de tijd om alles in me op te nemen en te ervaren. Uiteindelijk valt alles samen en komt voor mij het verhaal tot leven en voel ik wat er verteld mag worden.

TEKENINGEN EIGEN KINDEREN

Hieronder neem ik je mee in vier tekeningen van mijn eigen kinderen. Vier individuen die elk hun eigen verhaal vertellen en hun belevingswereld met mij delen. Ik kijk mee en daar waar nodig kan ik ze helpen, ondersteunen en/of begeleiden. Hoe magisch mooi is dat!

Deze tekening is van mijn dochter Jasmijn, gemaakt op 14- jarige leeftijd. Een vrije tekenopdracht voor school. In deze tekening is heel veel te zien; denk aan de kleuren, de zwarte boom, de blaadjes die eruit komen, de patronen in de jurk en nog zoveel meer. Elk detail vertelt iets over mijn dochter en samen vertelt het een verhaal, haar verhaal. Als ik naar een tekening kijk, dan kijk ik op verschillende momenten naar de tekening en voel wat het me doet. In deze tekening voel ik de zwaarte van het verleden maar ook de groei, richting de toekomst (blaadjes uit haar haar). Over de gouden gloed rondom de boom en onder haar jurk en in haar haar vertelde Jasmijn het volgende: “De boom krijgt energie van het meisje en het meisje van de boom, mens en natuur hebben elkaar nodig, eigenlijk is alles een mama.” Wonderlijk hoe ze dit in een beeld heeft weten te vatten.

ENGELEN TEKENING

Het wonderlijke aan deze tekening is dat mijn middelste dochter, Julie, een situatie heeft getekend die letterlijk een dag daarvoor tijdens mijn familieopstelling heeft plaatsgevonden. Ik had haar hier niets over verteld; heeft ze het aangevoeld, intuïtief? Ik bracht tijdens deze opstelling een vraag in. Een van de begeleiders Daan van Hegelsom vroeg tijdens de opstelling of zij de tweeling mocht zijn. In de lunchpauze heb ik haar gevraagd waarom ze dat zo voelde. En zij vertelde mij: “Zodra jij ging praten tijdens de introductie van je opstellingsvraag, zag ik in de ruimte twee kleine engeltjes in de lucht hangen, waarvan ik meteen voelde dat het de tweeling is. Het effect van hun komst is niet zomaar.” Ik mocht wat meer op de tekens gaan letten. Op de terugweg van Amsterdam naar Den Haag kwam het nummer van Ed Sheeran voorbij met Angels. De volgende dag zet mijn dochter de muziek aan in de auto en het nummer Hallelujah begint en ze zegt: “Mam ik heb inspiratie voor mijn volgende tekening, ik ga een engel tekenen”. De twee engeltjes om haar heen zijn haar twee broertjes en ook zij tekenen er flink op los.

NON-FIGURATIEVE TEKENINGEN

Deze  tekeningen zijn gemaakt door mijn tweeling toen ze 1,5 jaar oud waren. Het zijn twee non-figuratieve tekeningen; nog geen herkenbare figuren. In de woonkamer heb ik op de tafel verschillende materialen staan zodat ze zelf kunnen kiezen.

De tekening met de rode stift is van Dexter; hij is heel aanwezig en barst van de energie. Duidelijk zichtbaar in de tekening; hij gebruikt een stift waarmee hij laat zien ik ben zeker van mijn zaak en een statement maakt. Het  hele  papier wordt gebruikt, sterker nog het papier is te klein en hij gaat door op de tafel. Wat het mij o.a. laat zien is dat hij inderdaad veel energie heeft en soms over de grenzen van anderen heen gaat. In dit geval zijn broertje. 

De tekening er naast is van zijn broer Mason. Hij begint met een stipje daarna een streepje, heel voorzichtig, met potlood. Niet te dik op het papier, haast niet zichtbaar. Daarnaast is het blad ook niet helemaal gevuld. Ook dit is typerend voor hoe hij is; introvert en kijkt graag de kat uit de boom of eerder gezegd kijkt wat zijn broertje doet. Het stipje laat mij als moeder o.a zien: he zien jullie mij ook ? Het staat voor de ik-fase. Deze tekeningen zijn tegelijkertijd gemaakt door de tweeling en allebei laten ze me hun eigen verhaal zien. En in dit geval zo treffend. Magisch vind ik het!

Heb je nu zelf een tekening van een kind of je eigen kind(eren) waarbij je denkt ik zou het wel heel fijn vinden als deze eens gelezen wordt? Onder het kopje tekening-lezingen vertel ik je er graag meer over!